ഹത് ..ശെരി,, ഇത് നല്ല കഥ ! ഇങ്ങനെയായാല് ഇപ്പൊ നിര്ത്തേണ്ടി വരും,,,, കഥയും മണ്ണാം കട്ടയും.... എനിക്ക് വേറെ പണിയുണ്ട്,,
കഥ കേള്ക്കാന് ഇരുന്നു തന്ന എന്നെ പറഞ്ഞാല് മതി.
കുളപ്പടവില് പതിഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന പരല് മീനുകള് എന്റെ വര്ത്തമാനം കേട്ട് തലപൊക്കി,,,, സന്തോഷത്തോടെ പരക്കം പാഞ്ഞു...
നിറയെ ചുഴികള് തീര്ത്തുകൊണ്ട് കുളത്തെ ഉണര്ത്താനുള്ള ശ്രമമായി.
കുളം ഉണര്ച്ചയിലേക്ക് വരാന്.. അധികസമയം വേണ്ടി വന്നില്ല,
അങ്ങേ കരയിലും ഇങ്ങേ കരയിലും തൊട്ട്..ഓളങ്ങളില് പൊങ്ങിയുള്ള കുളത്തിന്റെ പതിവ് വ്യായാമവും കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോള് മൊത്തത്തില് എല്ലാവരും ഉഷാറില്....
ക്ഷമ നശിച്ചു പടവിലിരുന്ന എനിക്കുമുന്നില് കുളം വീണ്ടും ചലനമറ്റു കിടന്നു..
കഥ കേള്ക്കാനായി പരല് മീനുകള് എന്റെ കാലുകളില് തൊട്ട് കിടപ്പായി.....തെങ്ങുകളും വൃക്ഷങ്ങളും നേരിയൊരനക്കം പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ നിശബ്ദരായി......
***********************************
" എന്റെ തണുത്ത കരങ്ങളില് തിമര്ത്തു കളിക്കുന്ന പാവം കുട്ടികള് ഒന്നുമറിഞ്ഞില്ല...എനിക്കെല്ലാം മനസ്സിലായിരുന്നു.....കാര്യങ്ങള്
മുന്കൂട്ടിക്കാണാനുള്ള ഞങ്ങള് കുളങ്ങളുടെ കഴിവ് അപാരമാണ്..കേട്ടോ...
കുളിരുകോരുന്ന ശബ്ദത്തില് കുളം പറയാന് തുടങ്ങി..
വല്ല്യുമ്മ കുളക്കരയില് വന്നതും പോയതും ഒരാള് പോലും അറിഞ്ഞില്ല...
കൂട്ടത്തില് ഒരുത്തനപ്പോള് ഒരു മരത്തിന്റെ ഉച്ചിയിലായിരുന്നു....ഉയരത്തില് നിന്നുള്ള അവന്റെ ചാട്ടത്തില് എന്റെ നില തെറ്റി....കരയിലെ ഒരല്പം മണ്ണുമായിട്ടുള്ള എന്റെ വരവില് പരല് മീനുകള് കണ്ണുകള് തിരുമ്മി,,,,,പിന്നെ ഞാന് കാണുന്നത് മടങ്ങിപ്പോകുന്ന വല്ല്യുമ്മാനെയാണ്....കാര്യത്തിന്റെ ഏകദേശപൊരുള് പെട്ടെന്ന് ഞാന് മണത്തറിഞ്ഞതും എനിക്ക് ചിരി വരാന് തുടങ്ങി,,,,,
എന്റെ ചിരിയിലെ പന്തികേട് ചിലര്ക്കെങ്കിലും മനസ്സിലായെന്നുതോന്നുന്നു....
കരയില് വന്നു 'ഡാഷും' പൊത്തി പ്പിടിച്ചുള്ള അവരുടെ ആ ഇളിഞ്ഞ നില്പ്പുണ്ടല്ലോ....ഇന്നും അതേ തെളിമയോടെ എനിക്ക് കാണാന് കഴിയുന്നുണ്ട്,,,,"
അടുക്കള ക്കൊലായില് വള്ളിട്രൌസറുകള് കുട്ടികള് കാണത്തക്കം പിടിച്ചു,
ജേതാത്തിയെ പോലിരിക്കുന്ന വല്ല്യുമ്മാനെ അവര് കഴിയുന്നത്രയും ദയനീയമായി നോക്കി....വല്ല്യുമ്മാക്ക് നോ കുലുക്കം,,,!
കൂട്ടത്തില് സോപ്പിടലിന്റെ ആസാമിയായ ഒരുത്തന് ഒരു ചന്ദ്രിക തന്നെയങ്ങ് പതപ്പിച്ചു..
പതയടങ്ങും മുന്നേ.... വല്ല്യുമ്മാക്കുള്ള മുറുക്കാന് വാങ്ങല്...മുരിങ്ങയൊടിക്കല്,,,,
കടയില് പോക്ക് തുടങ്ങി എല്ലാവിധകാര്യങ്ങളും മൊത്തമായും ചില്ലറയായും ഏറ്റെടുത്ത് ഡാഷും പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ഇളിഭ്യവിനീതനായി..
ചന്ദ്രികാസോപ്പിനു പതയല്പ്പം കൂടുതലാണല്ലോ....
വല്ല്യുമ്മ ഒന്നയഞ്ഞു....
ഒന്നിരുത്തി മൂളിയിട്ടു നിക്കറുകള് തിരികെ നല്കി....
എന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ അവര് ട്രൌസറുകള് വലിച്ചു കേറ്റി ഓടിപ്പോയി,,,,
പിന്നീടുള്ള എന്റെ ദിനങ്ങള് പണ്ടത്തെ പോലെ ഏകാന്തമായി...
പരല്മീനുകള് ഏതുനേരവും ഉറക്കം തന്നെ....,
വേനല് അതിന്റെ എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും എന്നെ നോവിച്ചുരസിച്ചു....
അവന്റെ അഹങ്കാരംമൂക്കുന്ന ചില വേളകളില് ഭൂമിയിലേക്കാണ്ടു പോകുമോ എന്ന് ഞാന് വല്ലാതെ ഭയന്നു...!
എന്റെ നീരുറവകള് എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് വര്ധിച്ച സങ്കടത്തോടെ...
ഞാന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു...! തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം പറ്റെ വറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്ന ചില നേരങ്ങളില്,,,, വല്ലപ്പോഴും വിരുന്നു വരുന്ന ഇളം കാറ്റ് എനിക്കാശ്വാസമേകി!
പരല് മീനുകള് ക്ഷീണം ബാധിച്ചു തീരെ എഴുന്നേല്ക്കാതെയായി,
ചെളിപിടിച്ചു വികൃതമായ എന്റെ മാറിലെ തണുപ്പേറ്റു
പതിഞ്ഞു കിടന്നു മയങ്ങി,,,,,
ഈ ചൂട് ഇനിയും തുടര്ന്നാല്,,,എന്റെ അവസാനത്തെ നീരുറവകളും വറ്റുന്ന ആ വേദനാജനകമായ അവസ്ഥയോര്ത്ത് ഞാന് ഉറക്കം ഞെട്ടുന്നത് പതിവായി...."
************************************
ആ അവസ്ഥ മനസ്സില് കണ്ടിട്ടെന്നവണ്ണം കുളമൊന്നു നടുങ്ങി...
കുളത്തിന്റെ നടുക്കം മൊത്തത്തില് ബാധിച്ചു...
ഇടയ്ക്കു കുളത്തിലേക്ക് വീണ ഒരച്ചിങ്ങ വെള്ളത്തിനടിയില് മയക്കം വിട്ടുണര്ന്ന അമ്മയുടെ കൈകളിലെത്തി നിശ്ചലമായി...!
നേരിയ തോതിലൊരു മടുപ്പ് എന്നെ ബാധിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു... എന്റെ മടുപ്പ് ഒട്ടും തന്നെ വക വെക്കാതെ കുളം അതിന്റെ ഓര്മകളുടെ നീരറകള് തുറന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു...
******************************
"അന്നൊരു ഉച്ചനേരമാണെന്നാണെന്റെയോര്മ്മ...
മാനം ഇരുണ്ടിരുണ്ട് വന്നു..തണുത്ത കാറ്റ് എന്നെ തഴുകി ത്തലോടി,,,
വേനല്ചൂടില് മഞ്ഞച്ച മുരിങ്ങയിലകള് വീഴ്ത്തി ഇളം കാറ്റ് എന്നെ പുതപ്പിച്ചുറക്കി...
രാത്രിയിലെപ്പോഴോ എന്നിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയ ജീവകണങ്ങളെ നേരം വെളുക്കും വരെ ക്ഷീണമേതുമേശാതെ ഞാന് ഏറ്റു വാങ്ങി....
ഇനിയുള്ള ദിനങ്ങള് എന്റെ കര്ത്തവ്യ നിര്വഹണത്തിന്റെയാണ്..
ആവോളം വെള്ളം കുടിക്കണം...കുടിച്ചു കുടിച്ചു കരകവിഞ്ഞു ചര്ദ്ദിക്കണം.. അപ്പോഴെ എനിക്ക് ത്രിപ്തിയാകൂ....
ദിനങ്ങള് കഴിയവേ ഞാന് എന്റെ ശരീര സൌന്ദര്യം വീണ്ടെടുത്തു,, വീണ്ടും ഒരു പൂര്ണകുളമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.....പരല്മീനുകളും സന്തോഷത്തിമര്പ്പിലാണ്....
കഴിഞ്ഞവേനലില് ഒരു വികൃതി പ്പയ്യന്റെ കീറത്തോര്ത്തില് ജീവന് പൊലിഞ്ഞ കൂട്ടുകാര്ക്കു പകരമായി വേറെ ചിലരൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്.....
കരയില് നിന്നും കുത്തിയൊലിച്ചു വന്ന കലക്കവെള്ളത്തില് നിന്നാണ് അവരെന്റെ മാറിലേക്ക് വീണത്...
കുറച്ചു കണ്ണാം ചൂട്ടികളും,,,ഒരു പറ്റം കൊയ്ത്തകളും...
പരല്മീനുകള്ക്ക് സന്തോഷിക്കാനിനി മറ്റെന്തെങ്കിലും വേണോ......
കൊയ്ത്തകള് കൂട്ടംകൂടി തിമര്ക്കുന്നത് കണ്ടു പരല്മീനുകള് ചുഴികള് തീര്ത്ത് രസിച്ചു,,,കണ്ണാം ചൂട്ടികള് കുളച്ചുമരില് കാഴ്ചകള് കണ്ടു വെറുതെ പറ്റിക്കിടന്നു ,,,
"തലേനാള് മഴപെയ്തു തോര്ന്നു,,,,കുളിച്ചീറനണിഞ്ഞ ഒരു പ്രഭാതത്തിലാണ് അവരുടെ ശബ്ദകോലാഹലങ്ങള് ഞാന് കേട്ടത്...
വീട്ടിനകത്ത് കുട്ടികള് വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാണ്..
അവരെയൊന്നു കാണാന് എന്റെ ഉള്ളം കൊതികൊണ്ട് തുള്ളിത്തെറിച്ചു,,
കരയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടു അന്നുച്ചവരെ കിടന്നതോര്മയുണ്ട്.....
വൈകുന്നേരം പെയ്ത ചാറ്റല് മഴ എന്നെ ഉണര്ത്തിയത് വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷക്കാഴ്ച്ചയൊരുക്കിയായിരുന്നു..""
**************************
അത് മനസ്സില് കണ്ടിട്ടെന്നവണ്ണം കുളം മിണ്ടാട്ടം നിര്ത്തി ആലോചനയിലെന്നവണ്ണം അനക്കമില്ലാത്തവളായി....
എന്റെ ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പടികളില്നിന്നും ഒരു കമ്പെടുത്തു കുളത്തെ ഉണര്ത്താന് ഞാനൊരു വിഫലശ്രമം നടത്തി..
പരാജിതയുടെ ഭാവവുമായി പടവുകളിലെ എന്റെ കാത്തിരുപ്പ് തുടര്ന്നു,,
കുളം ഇനി ഉണരുമോ.....എന്തോ,,,!
***************************************************